وقـتی بجای عشـق؛هـوس میفروشـند...

عـشـق  را سـلاخی کـردنـد...

آن زمـان کـه خـلاصه شـد در

 

چـت کـردن و ارسـال بـوسه و قـلب ایـنترنـتی

خـلاصه شـد در دوسـتت دارم گفـتن هـای

 

پـی در پـی کـه هیـچ تعـهدی بـه دنـبالش نـبود

شـب بخـیر گـفتن هـایی کـه از سـر عـادت بـود

و عـزیـزم گـفتـن هـایی کـه از سـر جَـو گـیری بود

و عـشـق کـشـته شـد درسـت همـان زمـانـیـکه

عـشق را فقـط  در عـشوه گـری هـا و دلـبری های یـک دختر

 

و قـد و قـامـت و  تـهِ ریـش پسـر جسـتجو کـردن

و در مُـرداب تـعفـن بـرانـگیـز هـوس

عـشق را لـگـد مالـش کـردنـد...

عشـق هـای ثـانـیه ای...

 ایــن روزهـا..

برخی ها عـشـق را کـشتـند..

 

و بجایش حـلوای هـوس پـخش میـکنند..

عشـق هــای امـروزی..

 

بـی نام قـابـل انـتقـال به غـیر و معـاف از احساسـند..

 

و ایـن عشـق هـا..

فـقـط رنـگ دارنـد امـا طـعم نـه..

درست مـثل یـک چـای کیـسه ای..