مـوقـع جنـگ جـوان پـانـزده، شـانـزده ساله را مـیفرستـادیم
خـط مـقدم و مـیگفـتـیم شـجـاع اســت
و بـعد هـم میـشد فـرمانده نخـبه عمـلیات، میشد حسن باقری‌ها...
امـا الان...
الان حـاضـر نـیستیـم از یـک شغل یـا از چنـدیـن شغل خود بگذریم
و جـایمـان را بـه جـوانی بیکار بـدهیـم تـا خــودش را ثـابـت کـند
میـگوییـم خــام اســت! بــی‌تـجربـه اســت!
چـطور آنوقـت کـه میخواسـت دم تـیر بـرود شـجاع بـود و بـا‌تـجربـه؟
امـا الان کـه مـیخواهد روی صنـدلی بـنشیند خـام هـست و بـی‌تـجربـه؟!
